วัดหนองแขมอยู่ริมคลองภาษีเจริญ ดังเดิมเกือบจะเป็นวัดร้าง เพราะ ๓ สมภารท่านได้สึกจากพระภิกษุสงฆ์ เป็นฆราวาส จึงทำให้วัดขาดสมภารที่จะบูรณ์ปฏิสังขรณ์ ครั้นเมื่อพระอธิการพร ได้เป็นสมภารปกครองวัดปรากฏว่า วัดหนองแขมได้เจริญรุ่งเรืองด้านถาวรวัตถุ เพราะมีศรัทธาเคารพเลื่อมใสท่านมาก ดังนั้น เมื่อท่านคิดจะสร้างหอสวดมนต์ อุโบสถ ศาลาการเปรียญ หรือเสนาสนะอย่างใดจึงสัมฤทธิผลด้วยมีผู้คนเคารพท่านมาก
หลวงพ่อพร อดีตเจ้าอาวาสวัดหนองแขมองค์ที่ ๔ นี้ได้อุบัติขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๙๗ โยมบิดาชื่อ “สม” โยมมารดาชื่อ “พ่วง”
ครั้นมีอายุได้ประมาณ ๑๔ ปี จึงได้บรรพชาเป็นสามเณร แล้วอุปสมบทเป็นพระภิกษุ โดยมีพระอธิการจันทร์ วัดท่ามอญ เป็นพระอุปัชฌาย์ได้รับนามฉายาว่า “คงคสุวณโณ”
ภายหลังได้มุ่งหน้าศึกษาพระธรรมวินัย และศึกษาวิปัสสนาธุระ พอพรรษาที่ ๖ คณะสงฆ์แต่งตั้งให้เป็นสมภารปกครองวัดหนองแขม
ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๕๐ ท่านได้รับตราตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ อีก ๓ ปีต่อมา ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูวิทยาวรคุณ
ในปี พ.ศ. ๒๔๖๘ คณะศิษย์ได้พร้อมใจกันจัดดงานพิธีครั้งใหญ่ คืองานหล่อรูปเหมือนหลวงพ่ออุปัชฌาย์พร ในพิธีนี้ หลวงพ่อพรได้แจกเหรียญรูปต้วท่าน และเป็นวัตถุมงคลครั้งแรก หรือครั้งสุดท้ายก่อนที่หลวงพ่อพรจะมรณภาพในวันที่ ๗ กันยายน ๒๔๖๙
(บทความนี้ได้คัดลอกมาจากหนังสือของ คุณ สามารถ คงสัตย์ จึงขอขอบคุณมา ณ ที่นี้)
