[ เกมของพระเจ้า ]
เจ้านักเล่านิทานคนนั้นมันจะไปรู้อะไร้ .. มันก็เล่าไปอย่างที่ตามันเห็นเท่านั้นแหละ
ข้าซิ … ข้ารู้ลึกกว่านั้นเยอะ
สมัยนั้นมันมีกระต่ายกับเต่าซะที่ไหน อย่าว่าแต่กระต่ายกับเต่าเล้ย… แม้แต่คนก็ยังไม่มี
เรามีแต่สัตว์ สัตว์ สัตว์ … แล้วก็สัตว์ !
ซึ่งดูๆ ไปแล้ว แต่ละ ‘สัตว์’ ก็ไม่เห็นจะแตกต่างกันตรงไหน
วันนั้นพระเจ้าทรงเล่นพิเรนทร์อะไรก็ไม่รู้ พระองค์ทรงอยากแบ่งแต่ละ ‘สัตว์’ ให้ออกเป็นประเภทต่าง ๆ เพื่อที่จะได้จดจำกันได้ง่าย ๆ หน่อย
พระองค์จึงทรงประกาศหาสัตว์มาเล่นเกม ซึ่งอันที่จริงพระเจ้าได้ทรงเตรียมเกมเอาไว้มากมายหลายเกมเลยทีเดียว เพียงแต่เกมแรกนั้นยังไม่มีใครกล้าลงสมัคร มันก็เป็นธรรมดาไม่ใช่เหรอ? …ใคร ๆ ก็กลัวสิ่งใหม่กันทั้งนั้น
พระเจ้าก็เลยบังคับ ‘ไอ้สัตว์’ สองเผ่าพันธุ์นั้น!
กติกาง่าย ๆ ของพระองค์มีอยู่ว่า หากว่าเผ่าใดชนะ พระเจ้าจะทรงประทานสิทธิพิเศษให้สามารถลงไปอาศัยอยู่ในน้ำได้ด้วย วันไหนเบื่อที่จะอยู่บนบก ส่วนผู้แพ้ก็ตามธรรมเนียมนั่นแหละ …คือย่อมจะไม่ได้รับสิทธิ์ดังกล่าว…ก็เท่านั้นเอง
พระเจ้าทรงบอกว่าในฐานะที่พระองค์เลือกให้พวกมันมาเป็น “สัตว์ทดลอง” (ตอนนั้นเรายังไม่มีคำว่า “หนู (ทดลอง)” หรอกนะ) พระองค์จะอนุญาตให้พวกมันขออะไรก็ได้…อย่างหนึ่งจากพระองค์
ซึ่งผลการแพ้ – ชนะ มันก็เป็นอย่างที่พวกเจ้ารู้นั่นแหละ ตามที่อีตาอีสปนั่นเอาไปเล่าให้พวกเจ้าฟัง
แต่เดี๋ยวก่อน! อย่าเพิ่งไป อย่าเพิ่ง ฟังข้าให้จบก่อน มันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องของความประมาท หรือไม่ประมาทอย่างที่พวกเจ้าเข้าใจหรอกนะ!
ไอ้สัตว์สองเผ่าพันธุ์นั้น พวกมันต่างก็วางแผนกันเอาไว้แล้ว ข้ารู้ … เพราะก่อนวันที่จะมีการแข่งขันน่ะ ข้าได้แอบย่องไปฟังพวกมันประชุมกัน
ใช่ … ทั้งสองเผ่าเลย
