เขาและเธอเคยคบหากันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย และต้องเลิกรากันด้วยเหตุผลที่ทำให้เขาต้องเกลียดเธอ แต่สุดท้ายโชคชะตาคงเล่นตลกที่ทำให้เขาได้กลายมาเป็นหัวหน้าของเธอในที่ทำงาน งานนี้ใครจะเป็นฝ่ายปวดหัวกันแน่
‘นี่มันอะไร’
‘!!!’
‘ฉันถามว่านี่มันอะไรกัน ต้องตา’
‘เรื่องนี้ฉัน…ขอโทษ ฉัน…’
‘ที่ผ่านมาระหว่างเรามันคงแย่มากสินะ เธอถึงได้ไปนอนกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้’
‘ไม่นะ กวี ฉัน…ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง’
‘ทำไม เป็นเพราะความอยาก จนหน้ามืดตามัวเลยจำอะไรไม่ได้ล่ะสิ’
‘ทำไมพูดแบบนี้ล่ะกวี ฉันไม่ได้-’
‘พอเถอะ! ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวของเธอ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าอคินมันจ้องจะจีบเธออยู่ แล้วเธอก็ชอบไปคุยกับมันบ่อย ๆ ด้วย หลังจากนี้ฉันจะไม่ทนแล้ว เราจบกันแค่นี้ดีกว่า’
‘กวี! อย่าเพิ่งไปสิ เดี๋ยว!’
.
.
.
เฮือก!
เอาอีกแล้ว ฝันถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว