“หมอกเลิกเรียนแล้วไปกินติมร้านมอมิ้นกัน” เสียงเต้อเพื่อนสนิทผมชวนไปกินไอติม หลังจากอาจารย์วิชาคณิตศาสตร์เพิ่งปล่อยไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน อ่านไม่ผิดหรอกครับวิชาคณิตศาสตร์จริงๆ อย่าให้ผมรู้นะว่าใครเป็นคนจัดตารางเรียน ผมจะไม่ยืนร้องไห้ให้เขาดูเลย ไม่รู้เขาคิดอะไรของเขาเอาว่า;bชาคณิตฯมาไว้ภาคบ่าย ผมอยากจะร้องไห้
“วันนี้ไปไม่ได้ว่ะมึง กูยังไม่ได้เตรียมของไปค่ายเลย”
“เออว่ะ กูลืมไปเลย ไปค่ายครั้งนี้กูต้องได้แฟนกลับมาให้แม่ กูพูดเลย”
“เฮ้อ…กูล่ะเหนื่อยกับมึงจริงๆ” จากนั้นผมเลยเดินหนีมันเพื่อกลับบ้านเลยครับ เบื่อจะคุย
ผมลืมแนะนำตัวไป สวัสดีครับผมชื่อสายหมอก แต่ส่วนมากเพื่อนก็จะเรียกกันว่าหมอกอ่ะครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ม.6 ที่โรงเรียนรัฐแห่งหนึ่งครับ โรงเรียนผมอยู่ในเครือกับอีก 8 โรงเรียน ซึ่งจะจัดการเข้าค่ายร่วมกันทุกปี โดยให้ตัวแทนเด็กนักเรียนที่เป็นท็อป 10 คนของโรงเรียนไปเข้าร่วมค่ายที่จะวนการเป็นเจ้าภาพในการจัดทุกปี และปีนี้ก็เป็นสาขาที่ชลบุรีครับที่ได้เป็นเจ้าภาพ
อ่านต่อ…
