พระซุ้มไข่ปลา “วัดป่าแตง” เป็นพระเครื่องสมัยอยุธยายุคปลาย จัดเป็นพระเครื่องเนื้อดินผสมผงที่ช่างอโยธยาให้พิมพ์งดงามมาก เนื้อจะมีทั้งละเอียดและหยาบ พระประมาณ 80 % จะลงรักปิดทองทองมาแต่เดิม ที่นิยมกันมากได้แก่พระประเภทเนื้อละเอียด เพราะล้างรักออกแล้วจะพบความอลังการชนิดอย่าบอกใครเชียว ส่วนชนิดเนื้อหยาบนั้น หยาบจนเห็นกรวดทรายลอยเด่น ก่อนลงกรุสมัยโน้นเขาจึงปิดทองไว้ทุกองค์
พระซุ้มไข่ปลาพบมากที่สุด “วัดป่าแตง” ตำบลสระบัว จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อ พ.ศ. 2512 แล้วยังพบอีกหลายหัวเมือง ซึ่งแม้แต่ที่กรุงเทพฝั่งธนบุรีที่วัดประยูรวงศ์ฯ หรือที่วัดเทวราชกุญชร ก็เคยมีผู้พบมาแล้ว ….พระซุ้มไข่ปลาดังกล่าวนี้ นอกจากจะสร้างเป็นเนื้อดิน เนื้อดินผสมผงแล้ว ยังมีประเภทเนื้อว่านอีกด้วย ปัจจุบันอายุกว่า 300 ปีแล้ว ส่วนด้านพระพุทธคุณมีครบทั้งเมตตามหานิยม แคล้วคลาด และคงกระพันชาตรี
โดยอาจารย์ ประชุม กาญจนวัฒน์
