หลวงพ่อวัดปากน้ำ (สด) ได้มีผู้กล่าวสรรเสริญเกียรติคุณกันมากว่า
๑) ท่านมีเมตตาธรรมสูง และมีสังคหธรรมยอดเยี่ยม กล้าพูดได้ว่าได้ธรรมกายจึงกล้าเอาธรรมกายมาสอน
๒) ท่านได้เป็นธงชัยให้กับกิจการพระศาสนา และสร้างความเจริญรุ่งเรืองทั้งทางวัตถุและจิตใจให้พุทธศาสนิกชนเป็นจำนวนมาก
๓) วัตถุมงคลทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น ล็อคเก็ต เหรียญ พระผงพิมพ์พระพุทธรูป ฯลฯ ล้วนแล้วแต่เป็นที่นิยมศรัทธาของมหาชนโดยทั่วไป
๔) แม้ว่าจะได้มรณภาพไปนานกว่า ๒๓ ปี (หลวงพ่อมรณภาพ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๐๒) แต่กิตติคุณแห่งบุญฤทธิ์ที่ท่านได้บำเพ็ญเพียรไว้ได้มีพุทธศาสนิกชนไปร่วมทำบุญเลี้ยงพระที่วัดปากน้ำทุกวัน และแต่ละวันมีผู้ร่วมกันบริจาคทรัพย์เป็นเจ้าภาพจำนวนมาก
หลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านเป็นบุตรคนที่ ๒ ของครอบครัว ได้อุบัติขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๔๒๗ ณ บ้านสองพี่น้อง อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรื โยมบิดาของท่านชื่อเงิน ส่วนโยมมารดาชื่อสุดใจ นามสกุลมีแก้วน้อย เมื่อครั้งเยาว์วัยได้ศึกษาอักขรสมัยที่อยู่วัดสองพี่น้องและวัดบางปลา
ครั้นเติบโตเริ่มเห็นความเป็นไปในชีวิตว่า “…บุรพชนทั้งหลายได้ตายไปหมดแล้ว แม้เราก็จักตายเหมือนกันเราจะมัวแสวงหาทรัพย์อยู่ไปทำไม ตายแล้วเอาไปไม่ได้ บวชดีกว่า…” ท่านเล่าว่า ได้อธิษฐานทางจิตตั้งแต่อายุ ๑๙ ปี ต่อหน้าพระพุทธรูปที่กราบไหว้ว่า “…ขอเราอย่าได้ตายเสียก่อนเลย ขอให้ได้บวชเสียก่อน เมื่อบวชแล้วจะไม่ลาสิกขา ขอบวชไปตลอดชีวิต…” ฉะนั้น เมื่อมีโอกาสอุปสมบทจึงได้บวชเป็นสมณะในเดือนกรกฏาคม ๒๔๔๙ ณ พระอุโบสถวัดสองพี่น้อง โดยมีพระอาจารย์ดี วัดประตูศาลเป็นพระอุปฌาย์ พระอธิการเหนี่ยงเป็นพระกรรมวาจาจารย์ หลวงโหน่งเมื่อครั้งอยู่วัดสองพี่น้องเป็นพระอนุสาวราจารย์
ภายหลังอุปสมบท หลวงพ่อได้ศึกษาวิปัสสนากัมมัฏฐานหลายสำนัก แต่ในที่สุดได้ศึกษาค้นคว้าด้วยตัวของท่านเอง และจากผลการปฏิบัติสมถวิปัสสนากัมมัฏฐาน ทำให้ท่านได้บรรลุธรรมเข้าขั้นปรมัตถ์รู้แจ้งเห็นจริงจึงได้นำพระธรรมกายมาอบรมสั่งสอนพระภิกษุสงฆ์ที่สำนักวัดปากน้ำ ต่อมามีผู้สนใจปฏิบัติธรรมกับท่านเป็นจำนวนมาก ถ้าผู้ใดปฏิบัติและได้ดวงตาเป็นธรรมด้วยปัญญาของตนเอง ท่านก็จะบอกว่าได้ธรรมกาย ซึ่งเป็นคำใหม่ในสมัยนั้นแต่มีความหมายลีกซึ้ง
หลวงพ่อวัดปากน้ำถือว่า การปฏิบัติธรรมด้านวิปัสนากัมมัฏฐานเป็นงานสำคัญ ฉนั้นในทางคันถธุระ ท่านจึงได้มอบหมายให้ศิษย์ที่เป็นพระเปรียญช่วยดำเนินการแทน อนึ่ง ทุกครั้งที่หลวงพ่อวัดปากน้ำลงพระอุโบสถ หรือสวดมนต์ท่านจะอธิษฐานจิตของท่านเสมอว่า “…บรรพชิตที่ยังไม่มา ขอให้มา ที่มาแล้ว ขอให้อยู่เป็นสุข…” ฉนั้น ท่านใดที่มีทุกข์และไม่เคยไปวัดปากน้ำ กระผมขอแนะนำให้ไปทำบุญหรือไปนมัสการหลวงพ่ดวักปากน้ำ บางทีความทุกข์ของท่านอาจจะหายไปได้
(บทความนี้ได้คัดลอกมาจากหนังสือของ คุณ สามารถ คงสัตย์ จึงขอขอบคุณมา ณ ที่นี้)
