เขาเป็นจิตรกรมานานหลายปี แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่วาดภาพออกมาแล้วแปลกประหลาดได้เท่านี้ นั่นเพราะภาพหญิงสาวที่เขาวาดมันกำลังมีชีวิต! เขาจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ดี ต้องติดตาม…
แสงแดดยามเช้าสาดส่องลอดผ้าม่านสีขาวโปร่ง ปลุกผมให้ตื่นจากความฝัน ผมกะพริบตาสองสามทีก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง อ้าปากหาวพร้อมเกาหัวยุ่ง ๆ แล้วเดินอาด ๆ ไปที่ผ้าใบวาดภาพ
ผมเป็นจิตรกรอิสระ สามารถทำงานอยู่ที่บ้านเองได้ แทบทุกเช้าผมจะตื่นขึ้นมาวาดภาพที่ไม่ได้เป็นออเดอร์ เพื่อเอาไปขายในภายหลัง ด้วยความที่มีชื่อเสียงจากผลงานมากมาย รายได้จึงเยอะพอสมควร ทำให้ผมเก็บหอมรอมริบจนมาซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ ที่ชานเมืองได้ เป็นบ้านที่ผมอยู่เพียงคนเดียวเพราะครอบครัวผมเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเมื่อนานมาแล้ว อีกทั้งผมก็ยังไม่ได้แต่งงาน กลายเป็นว่าต้องมาใช้ชีวิตอยู่คนเดียว รู้สึกสบายใจดี แต่ก็มีบ้างที่รู้สึกเหงาจับใจ
ผมตวัดพู่กันลงในผ้าใบสีขาว วาดใบหน้าของคนที่ไม่รู้จักและไม่มีจริงบนโลกใบนี้ มันเกิดจากการที่ผมนำประสบการณ์วาดภาพคนหลาย ๆ ครั้งมารวมกันจนเกิดเป็นผู้หญิงคนนี้ออกมา ใช้เวลาไม่นานภาพวาดก็ออกมาสมบูรณ์ ผมยืนมองผลงานของตัวเองอย่างภูมิใจ จ้องไปในดวงตาของบุคคลในภาพ ชั่วขณะหนึ่งที่เหมือนโลกจะหยุดหมุนและใบหน้านั้นแย้มยิ้มออกมากว้างกว่าเดิม ผมสะบัดหัวไล่ภาพในจินตนาการนั้นออกไปก่อนจะนึกถึงเม็ดเงินที่จะได้รับ มันคงมากพอที่จะทำให้ผมมีอาหารดี ๆ กินไปอีกหลายวัน
ผมหยิบอุปกรณ์บางส่วนไปทำความสะอาด ปล่อยภาพทิ้งไว้ให้แห้งอยู่ในห้อง แล้วผมก็ทำธุระส่วนตัวก่อนจะออกไปข้างนอกเนื่องจากวันนี้มีนัดกับกลุ่มเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
.
.
.
พวกเรานั่งคุยกันที่ร้านกาแฟ กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ไปร้องคาราโอเกะ ก่อนจะจบลงที่ร้านเหล้า หลังจากแยกย้ายกัน ผมไม่ได้เมามากและบ้านอยู่คนละทางกับคนอื่น จึงนั่งรถแท็กซี่กลับมาคนเดียว
.
.
.
ผมเปิดประตูบ้านเข้ามา พอเปิดไฟก็เห็นนาฬิกาบอกเวลาตีสอง ผมเดินตาปรือไปที่ห้องนอน เปลี่ยนชุดเตรียมอาบน้ำ หลังอาบน้ำเสร็จผมก็กระโดดขึ้นเตียงทันที แต่สายตาดันเหลือบไปเห็นเงาดำ ๆ ข้างหัวเตียง
อะไรน่ะ ผีเหรอ!
