ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ เจออะไรแปลกๆยามค่ำคืนอย่าทัก อย่าปากดี อย่าลองของ หลายๆคนคงเคยได้ยินคำกล่าวเหล่านี้กันมาบ้างแล้ว ฟังดูก็เหมือนกับเป็นความเชื่อของคนโบราณ ที่คนเฒ่าคนแก่พูดต่อกัน
แล้วนำมาสั่งสอนลูกหลานต่อๆกันมา แต่ใครจะรู้ได้ ว่าในยุคที่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัย ยุคที่ใครๆอาจหลงลืมคำเหล่านี้ไป เพียงเพราะความสนุกหรืออารมณ์ชั่ววูบของเด็กสมัยใหม่ จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราได้รู้ถึงคำที่กล่าวว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ !!!
ฉันชื่อพิม อายุสิบแปดปี เรียกได้ว่ากำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่นอย่างเต็มตัวเลยล่ะ ฉันเรียนอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาของโรงเรียนแห่งหนึ่งในตัวเมืองของจังหวัด เป็นเด็กที่มีผลการเรียนในระดับกลางๆ เรียนๆเล่นๆไปตามประสาวัยรุ่นคนนึง ฉันมีกลุ่มเพื่อนที่สนิทๆกันที่พากันเที่ยวอยู่เสมอ และฉันยังกำลังคบหาดูใจอยู่กับเด็กหนุ่มคนนึงที่อยู่ต่างโรงเรียน ชื่อว่าติม โรงเรียนของเราสองคนอยู่ไม่ห่างกันมากนัก เราจึงได้เจอได้พากันไปเที่ยวเล่นในเวลาหลังเลิกเรียนอยู่เสมอ
