คุณพี่ ม.6 ที่ฝังใจเป็นชายที่พึ่งเคยเห็นหน้าเป็นครั้งแรกตั้งแต่เรียนที่นี่มา…จากที่เรามองแล้ว
“พี่เขามีนิสัยเป็นคนเจ้าสำราญ รักสนุก ไม่ชอบการบังคับ กฎระเบียบหรือการผูกมัดใดๆ เพราะด้วยเหตุนี้พี่เขาจึงไม่ค่อยมาโรงเรียน ไม่เข้ากิจกรรม แถมมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมทำให้ผู้ปกครองและคุณครูต้องกลุ้มใจตลอด แต่สิ่งที่ดูย้อนแย้งและทำให้เรารู้สึกประหลาดใจก็คือ พี่เขาเป็นที่รักของเพื่อนในห้องและรวมไปถึงเพื่อน พี่ น้องของเราด้วย”
ไม่ว่าใครจะรักเขาแค่ไหนเราก็ไม่สน เพราะเราเกลียดเขามากและไม่มีทางที่จะคุยดีๆหรือมีความสัมพันธ์กับพี่คนนี้เด็ดขาด
วันแรกของเรา
เช้าวันที่อากาศแจ่มใส หลังจากการเลิกแถวเคารพธงชาติ นักเรียนและคุณครูวิ่งกันชุลมุน แย่งกันเข้าห้องเรียนบ้าง แย่งกันเข้าห้องน้ำบ้าง แต่เมื่อหลังจากความชุลมุนนั้นจบลง เราและเพื่อนก็เริ่มทยอยกันไปเข้าห้องเรียน ระหว่างทางที่เดินไปได้เจอกับกลุ่มรุ่นพี่กลุ่มที่รู้จัก พี่คนหนึ่งในกลุ่มเดินพุ่งเข้ามาหาเราทั้งๆที่เราไม่เคยเจอกันมาก่อน สักพักพี่ชายคนนั้นก็จ้องหน้าเรา มองเราตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็เชิดหน้าเดินหนีไป การกระทำของพี่คนนี้ทำให้เรารู้สึกโกรธมาก ไม่พอใจและก็สงสัยทำไมเขาจึงมองเราด้วยสายตาที่ดูเหยียดเราแบบนั้น คิดในใจว่า…….