วันนี้ (31 มีนาคม 2533) ดร.เผ่าภูมิ โรจนสกุล รองเลขาธิการพรรคเพื่อไทย กล่าวถึง การชะลอการระบาดของ COVID-19 ว่า ปัจจุบันไทยสามารถแบ่งกลุ่มประเทศเรื่องการคุม COVID-19 คร่าวๆ ออกเป็นสองกลุ่ม
1.ที่คุมอยู่ เช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ สิงค์โปร์ กับ
2. ที่คุมไม่อยู่ เช่น อเมริกา อิตาลี สเปน ฝรั่งเศส เป็นต้น
หลายแนวคิดแบ่งสองกลุ่มนี้โดยคำว่า “ปิดทุกอย่างในประเทศหรือไม่”
ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ถูกต้อง ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ สิงค์โปร์ ไม่ได้ปิดทุกอย่างในประเทศ แต่คุมอยู่ แล้วอะไรหล่ะที่ทำให้คุมอยู่ ถ้าไม่ใช่การปิดทุกอย่างในประเทศ
ดังนั้น ไม่ได้อยู่ที่การ “ปิดทุกอย่างในประเทศ” หรือไม่ แต่อาจอยู่ที่การทำให้คนใส่หน้ากากอนามัยโดยเคร่งครัดได้หรือไม่นั่นเองตนมองว่า หากไทยใช้ “กฎหมายบังคับ” ให้ “ทุกคน”
เมื่อออกนอกบ้าน 1.ต้องใส่หน้ากาก 2.ต้องใส่แว่น 3.ห้ามทานอาหารร่วมกัน ควบคู่ไปกับ Social Distancing แค่ในช่วง 30-60 วันนี้ มองว่าทำทั้ง 3-4 ข้อนี้ “มนุษย์” ก็แทบจะไม่สามารถ “แพร่เชื้อและติดเชื้อ” ได้ ซึ่งน่าจะเป็นทางออกที่ต้นทุนทางเศรษฐกิจต่ำกว่าการปิดประเทศทั้งประเทศหรือเคอร์ฟิวอย่างมีนัยสำคัญ
แน่นอนว่าประสิทธิภาพในการปกป้องขึ้นอยู่กับคุณภาพของหน้ากาก ซึ่งนั่นเป็นหน้าที่โดยตรงของรัฐบาลที่จะจัดหาให้ประชาชนอย่างเพียงพอ
