ปึง !
เสียงกระแทกประตูรถดังขึ้นท่ามกลางความมืดสลัวในบริเวณตึกร้างอันห่างไกลผู้คน เจตษฎา มองรถเก๋งสีดำไม่ระบุป้ายทะเบียนที่จอดอยู่ข้างรถของเขาก่อนจะรีบเดินเข้าไปในตัวตึก
ภายในตึกร้างที่ยังสร้างไม่เสร็จนี้ มีชายวัยกลางคนท่าทางมีอำนาจคนหนึ่งรอเขาอยู่ก่อนแล้ว
“ว่าไงเจต ของที่ให้ไปขายหมดแล้วรึไง ถึงได้เรียกฉันออกมาคุยเองแบบนี้”
ชายคนนั้นพูดขึ้นอย่างเป็นกันเอง แต่เจตษฎาไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น
“ผมมาถามท่านเรื่องวา ผมรู้ความจริงหมดแล้ว”
“หืม วา พี่ชายนายหนะหรอ รู้ความจริงอะไรหละ ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่อง”
“ท่านสั่งให้มันฆ่าพี่ผม”
เจตษฎากล่าวสียงเย็น เขาไม่เข้าใจว่าท่านจะฆ่าพี่ชายเขาทำไม วาไม่เกี่ยวข้องกับท่าน ไม่เคยรู้จักกันซักนิด
“อ๋อ อย่างงั้นหรอ แล้วไหนหลักฐานหละ”