คุณเคยคิดเหมือนฉันไหมว่ามันจะเป็นไปได้หรือที่โลกของเราจะมีการเหลื่อมซ้อนของกาลเวลาอยู่จริงๆ มีฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นไปได้ ทั้งที่ฉันเองก็เคยได้เรียนในชั่วโมงวิทยาศาสตร์มาบ้างว่ามันอาจเกิดจากความถี่ที่แปลกไปของสนามแม่เหล็กจากโลกปัจจุบัน..หรือจะเรียกให้จริงว่าอนาคตสำหรับฉันก็ได้
ฉันไม่เคยรู้มาก่อนในเรื่องนี้ แม้กระทั่งตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่ คงบอกได้แต่ว่าฟ้ากระมังที่นำพาฉันให้เป็นไปและฉันก็เชื่อที่แม่พูดแล้วว่าทุกสิ่งทุกอย่างมาจากที่ใด ท้ายที่สุดแล้วก็ต้องกลับมาอยู่ที่เดิมเสมอ..
ฉันเคยถามหาพ่อกับแม่ ทุกครั้งที่ถามแม่มักจะทำหน้าเศร้าและหันหนี แต่ด้วยความเป็นคนใจเย็นแม่ไม่เคยว่าสักคำ แม่บอกเพียงแต่ว่าพ่อของฉันชื่อ “นพคุณบุญเรือง” ฉันเคยสงสัยทำไมพ่อของฉันชื่ออย่างกับเจ้าคุณในหนัง และยิ่งสงสัยหนักขึ้นเมื่อฉันอยากเรียนหนังสือให้สูงแต่แม่กลับไม่สนับสนุน
แม่จะจับฉันนั่งอยู่ข้างๆ สอนกรองมาลัย เย็บปักถักร้อย จัดดอกไม้และอีกสารพัดงานแม่ศรีเรือน แต่ด้วยความรั้นตามประสาสาวสมัยใหม่ฉันก็ดิ้นรนและพยายายามจนจบมหาวิทยาลัยซึ่งแม่ก็ไม่ได้ดีใจอะไรมากนัก
