แม้ใครๆ จะบ่น ฉันก็ยังคงภูมิใจ เกิดมาทั้งทีมีบ้านเกิดคือประเทศX #ใครไม่รักประเทศก็ออกจากประเทศไป’ 158 รีทวิต 24 ความชอบ
‘เหนื่อยใจกับเพื่อนร่วมประเทศว่ะ #กูจะอยู่’ 14.5k รีทวิต 2.3k ความชอบ
‘อยากบอกรักประเทศ แต่เสือกไปก๊อปเนื้อเพลงเขามา ขนาดคำว่ารักมึงยังปลอบอะคิดดู ไอ้ลอดช่องเอ้ย #กูจะอยู่’ 28.6k รีทวิต 19.9k ความชอบ
‘พวกมึงเสือกไรด้วยวะ พวกรกโลก #ใครไม่รักประเทศก็ออกจากประเทศไป’ 15.7k รีทวิต 3.1k ความชอบ
ความคิดเห็นต่างสร้างความแตกแยกจริงหรือ? หรือความเห็นต่าง ทำให้เราเข้าใจกันและกันมากยิ่งขึ้น ในมุมมองที่ต่างออกไป แต่คงไม่ใช่สำหรับเรื่องนี้!! เรื่องชีวิตความเป็นอยู่ของคนในสังคม ของส่วนรวมไม่ใช่แค่ใครคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
“นี่ไอ้ลอดช่อง เมื่อไหร่มึงเลิกโง่สักวะ มึงแกล้งโง่หรือมึงโง่จากตัวมึงเองจริงๆวะ ช่วยตอบกูทีเถอะ คือกูกับมึงก็จบมาจากสถาบันเดียวกันนะ ทำไมเรื่องแค่นี้มึงถึงคิดพิจารณาเองไม่ได้วะ มึงไม่ได้ตั้งใจเรียนตอนครูเขาสอนเรื่องการคิดวิเคราะห์หรอวะ” ปอนด์ถามแบงค์เพื่อนสนิทต่างเพศของเธอ
“ลอดช่องบ้านมึงสิ กูแค่รักประเทศเว้ย” แบงค์ตอบอย่างจริงจัง
“คนอย่างพวกมึงเนี่ยนะ เคยรักอย่างอื่นนอกจากตัวเองด้วยหรอวะ” ปอนด์ถาม
“พวกมึงแม่งไม่เปิดใจกันอะ ลองมองมุมอื่นบ้างดิวะ ลุงติ๊กแกก็ช่วยชาติไว้ตั้งเยอะแยะ” แบงค์แย้ง
“กูแม่งเปิดจนไม่รู้จะเปิดยังไงละ กูแม่งมองทุกมุม ตีลังกากลับหลังมองก็แล้ว กูไม่เห็นข้อดีของลุงแกเลยว่ะ พวกมึงนั่นแหละเปิดตาดูโลกบ้าง ประเทศอื่นเขาก้าวไปไหนต่อไหนแล้ว มีแต่พวกมึงนี่แหละที่อยู่แต่ในกะลา อยู่ไปจนตาย ชาติไหนจะเจริญวะ” ปอนด์อธิบาย
“มึงมันพวกทุนนิยม เป็นลูกน้องพวกต่างชาติ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง”
“กูไม่มีไรจะพูดกับมึงละ กูเหนื่อย อาบน้ำให้หมาตั้งแต่ปากซอยยันท้ายซอยยังไม่เหนื่อยเท่าคุยกับมึง”
