“เอาล่ะทุกคน ในที่สุดพวกเราก็มาครบกันจนได้ งั้นพวกเรา ไปออกทริปกันเล้ย” พี่ธารหัวหน้าชมรมพูดขึ้นหลังเห็นว่าทุกคนมาครบกันหมดแล้ว
วันนี้พวกเราชมรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ก็ได้จัดกิจกรรมอาสาพัฒนาชุมชน โดยปีนี้พวกเราก็ได้จัดกิจกรรมโดยการไปร่วมสร้างห้องน้ำ และทำความสะอาด บูรณะโรงเรียนในถิ่นทุรกันดารในจังหวัดเชียงราย และปีนี้ก็นำจัดกิจกรรมโดยพี่ธารประธานชมรม 2 สมัยเช่นเคย
ผมชื่อไวน์ เรียนนิติศาสตร์ปี 1 ส่วนไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมคือไอ้ดีน เราสองคนเป็นเพื่อนซี้กันตั้งแต่รับน้องของมหาลัย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารู้จักกันแค่ไม่ถึงปี เราก็สนิทกันและเข้ากันได้ดีมากๆ แต่ข้อเสียของไอ้ดีนอย่างนึงคือ มันเป็นคนขี้ตกใจ จนทำให้ผมพลอยตกใจไปด้วย แต่หลังๆ ผมเริ่มชินละ อาจจะเพราะอยู่กับมันบ่อยเกิน
ขณะที่พวกเรากำลังนั่งอยู่บนรถบัส เพื่อออกเดินทางไปยังโรงเรียนที่เราจะจัดกิจกรรม ผมก็มองออกไปข้างทาง ถนนที่รายล้อมด้วยต้นไม้เขียวขจี มีหมอกบางๆ ผมอดที่จะไม่เก็บภาพไว้ไม่ได้จริงๆ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ธรรมชาติที่สวยงามไปหมด แค่มองจากตรงนี้ยังมีความสุขเลย ได้ไปค้างคืนบนดอย ผมจินตการไม่ออกเลยจริงๆ
“ยิ้มไรวะไอ้ไวน์”
