จากแถลงการณ์คณะสงฆ์ ปี พ.ศ. ๒๔๗๓ ทำให้ได้หลักฐานชัดเจนว่า หลวงพ่อขาว ท่านเป็นพระอุปัชฌาย์และได้มรณภาพด้วยโรคชราเมื่อวันที่ ๙ สิงหาคม ๒๔๗๓ สิริอายุได้ ๗๖ ปี ถ้าคิดถึงปัจจุบันก็นานกว่า ๕๐ ปี แต่ด้วยคุณงามความดีและกิตติคุณในวัตถุมงคลของท่าน ได้ทำให้บุคคลยุคหลังได้ศึกษาเกียรติคุณของท่านและพอที่จะสรุป ผลการศึกษาโดยย่อ ดังนี้
๑) หลวงพ่อขาว วัดหลักสี่ เป็นพระที่มีคุณธรรม เมตตาธรรม และเป็นพระที่เคร่งในพระธรรมวินัย ลงอุโบสถสวดมนต์ไม่เคยขาด ด้วยคุณงามความดีของท่าน คณะสงฆ์จึงแต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์
๒) หลวงพ่อขาวทรงคุณวุฒิในทางไสยศาสตร์ เชี่ยวชาญแพทย์แผนโบราณรักษาโรคได้สารพัด วิธีการรักษาโรคของท่านใช้ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เป็นมนต์คาถาเวลานำตัวยาบรรจุหม้อแล้วปิดด้วยผ้าขาวปลุกเสกด้วยคาถาอาคมสำทับอีกครั้ง ก่อนที่จะมอบให้กับผู้ที่เจ็บไข้ได้ป่วยนำไปประกอบการต้มยารับประทาน
๓) หลวงพ่ออุปัชฌาย์ขาว ท่านมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ ดังอุทาหรณ์ที่เล่ากันมาว่า เย็นวันหนึ่งท่านได้หยุดพูดกับพระและมรรคทายกวัด ซึ่งกำลังจะหามีด ขวาน ไปตัดกิ่งไทรที่ยื่นไปคลุมสระน้ำว่า “…วันนี้ตอนเย็นๆ กิ่งไม้จะหักลงมาเอง โดยไม่ต้องขึ้นไปตัด…” หลายคนต่างไม่เชื่อ แต่เมื่อท่านสมภารวัดพูดก็ต้องรอดูกันก่อน ครั้นถึงเวลาใกล้มืดได้เกิดเหตุอัศจรรย์ คือ กิ่งไทรหักลงมาจริงๆ ดังนั้นทุกคนจึงตระหนักในความศักดสิทธิ์ของหลวงพ่อขาว วัดหลักสี่โดยถ้วนหน้า
เหรียญพระอุปัชฌาย์ขาว วัดหลักสี่ เป็นเหรียญเก่าที่ได้รับความนิยมกันมากและเป็นเหรียญราคาแพงที่ค่อนข้างหายากเสียด้วย
(บทความนี้ได้คัดลอกมาจากหนังสือของ คุณ สามารถ คงสัตย์ จึงขอขอบคุณมา ณ ที่นี้)
