เฟื่องฟ้า นั่งจ้องมองผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งรอต่อเที่ยวบินเช่นเดียวกับเธอ
ในสายตาของเฟื่องฟ้า เธอเป็นผู้หญิงน่ารัก ตาจมูกปากสมส่วนและค่อนไปทางความน่ารักมากกว่าความสวย เธอสวมกางเกงยีนส์รัดรูป เผยให้เห็นความกว้างของเนื้อนูนสามเหลี่ยมที่มีขนาดใหญ่อย่างเห็นได้ชัด เสื้อยืดสีขาวพอวีขนาดพอดีตัวเน้นให้เห็นทรวงอกขยาดใหญ่ และคงอาบสวยเหมือนผิวของเธอ ดูอายุอานามแล้วคงไม่มากกว่า 40 ปี เฟื่องฟ้าก็ไม่รู้ทำไมว่าถึงจ้องมองเธอเหมือนพวกผู้ชายจ้องมองผู้หญิง แถมยังมีความรู้สึกประหลาดๆ เกินขึ้นในใจ อยากจะจับเธอมาถอดเสื้อผ้าแล้วซุกไซ้ให้ทั่วตัว บ้าไปแล้วเฟื่องฟ้า เธอไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ เธอเตือนใจตัวเอง
“สวัสดีค่ะพี่เฟื่องฟ้า พี่เฟื่องฟ้า จำลูกเกตุได้ไหมคะ “ จู่ๆ หญิงสาวที่เธอจ้องมองมานานแสนนานก็มายืนทักทายอยู่ตรงหน้าเธอ
“ ลูกเกตุ “ เฟืองฟ้าครุ่นคิดและมองหน้าหญิงสาวรุ่นน้องอีกครั้งหนึ่งเพื่อทวนความจำ
“อ๋อ ! ลูกเกตุที่อยู่ข่าวสายสังคมใช่ไหมคะ ? พี่เฟื่องจำได้แล้วค่ะ เอแต่ได้ข่าวว่าไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสไม่ใช่หรือจ้ะ แล้วนี้มาไงไปไงถึงมานั่งอยู่นี่ล่ะจ้ะ อ้าวถ้างั้นก็ลากกระเป๋ามานั่งตรงนี้เลยเกตุ กว่าจะขึ้นเครื่องอีกตั้ง 2-3 ชั่วโมง “ พอรู้ว่าเป็นคนคุ้นเคยเฟืองฟ้าก็ร่ายยาวคนเดียวรวบรัดจนจบประโยค
ไม่ถึงสองนาที ลูกเกตุก็ลากกระเป๋าและสัมภาระมารวมกองไว้ข้างเฟื่องฟ้า หลังจากแน่ใจแล้วว่าเธอกำลังต่อเครื่องบินกลับเมืองไทยไฟลท์เดียวกัน
