“สวัสดีค่ะ ยื่นบัตรตรงนี้แล้วไปรอวัดความดันตรงโต๊ะ1 เลยค่ะ”
สวัสดีครับผม โย หนุ่มละอ่อนเหนือหน้ามนคนดีศรีเชียงใหม่ หลังจากผมไม่สบายมา3 วัน นอนแห้งอยู่หอแล้วยังไม่หาย วันนี้เพื่อนมันเลยพาผมมาโรงพยาบาลของมหา’ลัยครับ หลังจากผมยื่นบัตรวัดความดัน และไปซักประวัติผู้ป่วยเสร็จพี่พยาบาลเขาก็ให้ผมไปนั่งรอพี่พยาบาลหน้าห้องของคุณหมอเรียกอีกที
ระหว่างที่รอผมมองเข้าไปในห้องตรวจแต่ละห้อง ที่เปิดประตูไว้แล้วก็มีหมอนั่งตรวจคนไข้แต่ละคนอยู่ครับแล้ว ทันใดนั้นเองผมก็เหลือบไปเห็นหมอคนหนึ่งกำลังนั่งรอคนไข้อยู่ ที่โดดเด่นก็คงจะเป็นเขาหน้าอ่อนเยาว์กว่าหมอคนอื่นๆ ล่ะมั้งครับ เขาเป็นหมอหนุ่มหน้าตี๋ ผิวขาว และหล่อมาก
คนอะไรเก่งแล้วยังหล่ออีก แบ่งความหล่อมาให้ผมบ้างได้มั้ย ขอล่ะครับอย่าให้ผมตรวจกับเขาเลยไม่งั้นผมคงคงเขินแย่แน่ๆ แล้วนั้นเหมือนเขาจะรู้ว่าผมแอบมองเขาเลยเงยหน้าขึ้นมามองมอง แต่ผมไม่อยู่มองหน้าหรอกครับ ผมทำเป็นมองไปเรื่อยๆ มองที่รับยา มองลุงป้าน้าอาคนอื่นๆไป
ผมนั่งรอไปสักพักหมอหนุ่มคนนั้นก็ลุกแล้วไปคุยกับพี่พยาบาลหน้าห้องนิดหน่อย แล้วก็เดินออกไปผมก็นึกว่าเขาไปเข้าห้องน้ำมั้ง แต่หมอเขาก็ไม่กลับมาสักทีสงสัยคงจะหมดเวรเขาแล้วมั้งครับ ก็ดีไปครับอย่างน้อยผมก็ไม่ได้โดนเขาตรวจแน่ๆโล่งอกไปที
ในที่สุดพี่พยาบาลก็เรียชื่อผมให้ไปนั่งรอตรงหน้าห้องตรวจครับ เพราะเหลืออีก 1 คิวผมเลยนั่งไถโทรศัพท์ต่อ แต่พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นเป็นหมอหล่อๆ คนนั้นครับได้ยินเขาบอกกับพี่พยาบาลว่า หมออีกคนให้เขามาตรวจช่วยก่อน แต่ยังไม่พอครับเขาเดินเข้าไปที่ห้องตรวจที่ผมกำลังนั่งรอคิวอยู่ ผมอุตสาห์ดีใจที่จะไม่ต้องตรวจกับเขาแล้วนะ เอาความดีใจของผมคืนมา! ฮือออ
