เช้าอันสดใสกับวัย 28 ขวบ วันแรกของฉัน ฉันตื่นเช้าบิดขี้เกียจ พับผ้าห่มปัดที่นอน อาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว ก่อนจะลงมากินข้าวฝีมือแม่ข้างล่าง
“สุขสันต์วันเกิดจ๊ะลูกรัก” แม่ส่งยิ้มให้ฉัน
“อะไรขอแม่เนี่ย มาลูกรงลูกรักอะไร อี๋ ขนลุกนะแม่ แม่ดูดิ” ฉันตอบพลางยกแขนขึ้นมาเพื่อให้แม่เห็นขนที่ชูชัน
“โอ๊ยยยย แกนี่มันแกจริงๆ เลยนะเพียงพอ” แม่เดินมาเขกหัวฉันอย่างหัวเสีย
“เพียงเกิดมา 28 ปี รู้ทันแม่น่า จะเอาอะไรคุณนาย?” ฉันถามแม่อย่างรู้ทัน
“หลาน!” แม่ตอบยิ้มๆ
“โอ๊ยยยยย ผัวเพียงยังหาไม่ได้เลยแม่ แล้วหนูจะไปเอาหลานจากไหนมาให้แม่” ฉันตอบทันควัน
“ไม่ต้องมีผัวก็ได้ ฉันเลิกคาดหวังกับแกแล้ว เธอฉันอยากเลี้ยงหลานอะ แกไปท้องกับใครมาก็ได้ยัยเพียง” แม่คะยั้นคะยอพร้อมทำท่าทางอุ้มเด็ก
“แม่!! พูดอะไรของแม่น่ะ พอเลยนะพอเลย เพียงไม่คุยกับแม่แล้ว ไปทำงานแล้วค่ะ” ฉันหอมแม่ฟอดใหญ่ก่อนจะวิ่งออกไปขึ้นรถ เพื่อไปทำงาน
.
.
.
ฉันชื่อเพียงพอ ลูกสาวคนเดียวของที่บ้าน ซึ่งแม่ฉันก็เป็นลูกสาวคนเดียวของคุณยายอีกที แกก็เลยอยากให้ทีเด็กๆ มาวิ่งอยู่ในบ้าน สงสัยแกคงจะเบื่อ ซึ่งแน่นอนฉันมีให้แม่ไม่ได้ เพราะฉัน
